Doing Nothing with AI (2019) by Emanuel Gollob

In tijden van constante bedrijvigheid, technologische overbelasting en de vraag naar permanente receptiviteit voor informatie, wordt nietsdoen zelden aanvaard en eerder bekeken als provocatie en tijdverlies. Mensen lijken altijd gehaast te zijn, overladen hun agenda's, zoeken naar afleiding en het subjectieve gevoel van controle, niet in staat om zelfs een korte periode van inactiviteit te verdragen.

Het multidisciplinaire project Doing Nothing with AI wil de wijdverbreide misvatting die drukte met productiviteit of zelfs efficiëntie verwart, doorprikken. Alles wel beschouwd is het niet erg zinvol om onze e-mails elke tien minuten te checken of wat over een scherm te scrollen telkens als we vijf minuten moeten wachten in een metrostation. Genieten van een moment van nietsdoen en introspectie terwijl onze geest afdwaalt en dagdroomt, is wellicht productiever dan constant bezig te zijn met iets te doen. Dat lijkt vandaag echter almaar moeilijker te zijn, want we leven in een constant prikkelende digitale cultuur. Ons brein begint zich aan te passen aan deze hogere stimulanssnelheid, aandachtsbogen verkorten, en onze cognitieve modi lijken niet meer in staat tot diepe aandacht, die wordt vervangen door een soort hyper-aandacht.

Om een toestand van "nietsdoen" in 2019 te promoten, werken Emanuel Gollob en zijn team momenteel aan een neuro-reactieve installatie, die gebruikmaakt van live EEG-metingen en een real time adaptieve robotachtige choreografie. Naarmate de tijd vordert, leert het algoritme steeds meer om de installatie te bewegen op een manier die het afdwalen van de geest van de gebruiker het beste ondersteunt, terwijl een parametrisch real time robotcontrolesysteem de creatie mogelijk maakt van een ruimte met meer dan 4 miljoen mogelijke choreografieën van beweging, klanken en beelden. Doing Nothing with AI is een individueel aanpasbare robotperformance gebaseerd op organische beweging, een constante ritmische verhaallijn en sinusgolfachtige herhaling; net boeiend en interessant genoeg om de gebruiker te helpen om zijn gedachten te laten afdwalen terwijl hij kijkt.

Een groot onderdeel van het project is het testen van verschillende esthetische vormen, die alle zijn geïnspireerd door situaties die ons vandaag nog opvallen en de potentie bezitten om de geest van de toeschouwer te laten afdwalen. In vorige installaties onderzocht Emanuel Gollob het potentieel van geometrische bewegingen voor het "nietsdoen". Nu focust hij met zijn team op choreografieën van organische bewegingen. De uitdaging was om een materiaal te creëren dat onze grootschalige robotachtige bewegingen vertaalt in micro-oppervlaktebewegingen. De esthetische versie die u hier kunt zien, bestaat uit 19.000 driekleurige tandenstokers die op gelijke afstanden in schuim zijn geprikt; bij de kleinste beweging in eender welke richting, versterken die het bewegingseffect door het visuele uitzicht te veranderen. Voor andere esthetische modellen experimenteren ze momenteel met chaotische oppervlakken van 19.000 schommelende kabelbinders.

Project Credits:

· CORE TEAM: Emanuel Gollob (AT) - ontwerp & concept, Magdalena May (AT) - concept & onderzoek

· ADVIES EN ONDERSTEUNING: Johannes Braumann (AT), laboratorium voor creatieve robotica - robotondersteuning, Dr. Orkan Attila Akgun (AT) - neurowetenschappelijke ondersteuning, Magdalena Akantisz (AT) & Pia Plankensteiner (AT) - grafisch ontwerp

· Ondersteund door Vienna Business Agency. Delen van deze iteratie werden geproduceerd in de Design Investigations-studio aan de Universiteit van Toegepaste Kunsten Wenen.

· Dit project is in het kader van het European ARTificial Intelligence Lab en mede gefinancierd door het Creative Europe-programma van de Europese Unie.