Wellograph maakt gebruik van een mobiele tekenmachine om in real-time gelaagde data om te zetten in tekeningen. Het project focust op milieuproblemen en de data die worden gevisualiseerd, zijn het aantal en de locaties van bronnen rond verdwijnende meren in Iran. De watercrisis in Iran heeft verschillende aspecten. De laatste 40 jaar werd er erg verkwistend omgegaan met water en de meer dan een miljoen legale en illegale bronnen die werden gegraven, verergerden de situatie. Wellograph is een instrument om het aantal en de geografische locatie van de bronnen die werden gegraven in elk van de bekkens van Irans uitdrogende meren, weer te geven. Hoewel onze moderne wereld monumentale prestaties heeft geleverd op het vlak van wetenschap en technologie, staan de natuurlijke systemen die de basis van deze vooruitgang vormen onder druk van onhoudbare menselijke eisen en gedrag. Er is blijkbaar een paradox tussen beslissingen ingegeven door menselijk zelfbehoud en de gevolgen van deze beslissingen die op lange termijn tot zelfvernietiging leiden. Wellograph toont de misleidende aspecten van dit type beslissingen en laat hun verborgen consequenties zien. Het project wil ons bewust maken en tot actie aanzetten wat betreft deze dualiteiten tussen het indrukwekkende en angstaanjagende.
Wellograph maakt gebruik van een mobiele tekenmachine om in real time datalagen om te zetten in tekeningen van 120 x 120 cm. Het project focust op milieuproblemen en de data die worden gevisualiseerd, zijn het aantal en de locaties van bronnen rond verdwijnende meren in Iran. De watercrisis in Iran heeft verschillende aspecten. De laatste 40 jaar werd erg verkwistend omgegaan met water en de meer dan een miljoen legale en illegale bronnen die werden gegraven, verergerden de
situatie. Dit proces heeft ertoe geleid dat de meren en andere waterreserves van Iran opdrogen. Het buitensporige oppompen van grondwater uit Irans waterhoudende grondlagen, is een van de belangrijkste oorzaken van het opdrogen van het Parishanmeer en het Bakhteganmeer. Volgens de cijfers gepubliceerd door het Iraanse ministerie van Energie, werden 88.000 bronnen gegraven in het
bekken van het Urmameer, meer dan 50.000 in dat van het Gavkhunimeer, 35.000 in dat van het Maharloumeer en 12.000 in dat van het Hellehmeer. Wellograph is een instrument om het aantal en de geografische locatie van de bronnen die werden gegraven in elk van de bekkens van Irans uitdrogende meren, weer te geven. Tehran Platform: ?Het gaat over de dualiteit van het indrukwekkende, maar ook angstaanjagende. Soms hebben onze acties, hoe indrukwekkend ze ook mogen lijken, een verborgen angstaanjagende, destructieve laag. Hoewel onze moderne wereld monumentale prestaties heeft geleverd op het vlak van wetenschap en technologie, staan de natuurlijke systemen die de basis van deze vooruitgang vormen onder druk van onhoudbare menselijke eisen en gedrag. Het is algemeen
bekend dat het menselijke organisme streeft naar het behoud van zijn bestaan, maar dat onze sociale en politieke beslissingen, hoe goedbedoeld ze misschien zijn, onze wereld tot een langzame zelfmoord drijven. Er is blijkbaar een paradox tussen beslissingen ingegeven door menselijk zelfbehoud en de
gevolgen van deze beslissingen die op lange termijn tot zelfvernietiging leiden.? Wellograph toont de misleidende aspecten van dit type beslissingen en laat hun verborgen consequenties zien. Het project wil ons bewust maken en tot actie aanzetten wat betreft deze dualiteiten tussen het indrukwekkende en angstaanjagende. Wellograph is een medium om verhalen te vertellen: een verhaal om een beweging op gang te brengen en anderen te overtuigen. Tehran Platform: ?Wellograph is een van de projecten die deel uitmaken van ons nieuw onderzoeksveld dat we ?Scripting Awareness? noemen. We proberen om al onze aandacht te richten op de boodschap en het is onze bedoeling om technologische instrumenten te ontwerpen die helpen om mensen bewust te maken van essentiële problemen waarmee onze maatschappij geconfronteerd wordt.?
Mehran Davari is architect, onderzoeker en pedagoog in Teheran, Iran. Hij studeerde interdisciplinaire mathematica en architectuur en behaalde in 2013 een master aan het Institute of Advanced Architecture in Catalonia (IaaC). Zijn onderzoek spitst zich toe op opkomende technologieën op het vlak van design en productie, grensoverschrijdende concepten op het vlak van kunst en architectuur, digitale en generatieve vormgeving en interdisciplinaire architectuurpraktijken. Hij is medeoprichter van TehranCRAFT, een experimenteel samenwerkingsproject dat focust op adaptieve productiescenario?s. In 2015 nam hij het initiatief voor het Tehran Platform voor empirisch design en productie, een in Teheran gevestigd project voor multidisciplinair design en architectuur gebaseerd op vernieuwende digitale instrumenten, productietechnologieën en materiële systeemontwikkelingen. Tehran Platform spitst zich toe op empirisch design op verschillende schaalgroottes, van tactiele mens-machineinteracties tot interventies op stedelijk niveau. Door te experimenteren met nieuwe