Summerland


Summerland (2018) by Matthew Ostrowski

Over het kunstwerk

De telegraaf van Samuel Morse, beschikbaar in 1844, was het eerste populaire systeem voor directe communicatie in de geschiedenis. Hij zag deze technologie als een manier om Angelsaksische militaire en zakelijke grootsheid over de hele wereld uit te breiden en buitenlanders op een afstand te houden in plaats van ze samen te brengen.
Tegelijkertijd wekte de onzichtbare maar beheersbare aard van elektriciteit als communicatiemiddel grote belangstelling op voor het potentiële bestaan van andere krachten die een middel konden zijn om in contact te komen met verder afgelegen domeinen, diegene die bewoond zijn door de geesten. Deze beweging ontstond in 1848, toen de tienerzusters Kate en Maggie Fox vertelden dat ze mysterieuze klopgeluiden hadden gehoord, die ze toeschreven aan de geest van een vermoorde man die in hun huis was begraven. De zussen werden professionele mediums wier lichaam als bemiddelaar tussen twee werelden fungeerde.
In de context van het hedendaags magisch denken over media, is Summerland een séance die de vorm aanneemt van een gesprek tussen Kate Fox en Samuel Morse; hun stemmen worden belichaamd in stromen van kliks door het medium van de telegraaf. Alle geluiden die hier hoorbaar zijn, zijn afgeleid van geschriften van Morse en van transcripties van Fox? communicaties met het Summerland. Ze spreken in hun eigen idiomen: Morse in de voorloper van de binaire code waarvan afstammelingen nu de ether rondom ons doordringen; Fox met een stem die onhandig is gereproduceerd met een technologie die daarvoor ongeschikt is. Niettemin kunnen de psychische en elektromagnetische krachten die we uit de ether kunnen convoceren nog altijd de vage geest oproepen, de plotse rilling, de nerveus makende klop van onzichtbare knokkels op de tafel van het medium.

-The Summer Land: Een onbewoonbare sfeer of zone van vergeestelijkte materie in de ruimte.
-Andrew Jackson Davis, 1867
De elektromagnetische telegraaf van Samuel F. B. Morse, die in 1844 commercieel operationeel was, was het eerste, voor iedereen beschikbare systeem van directe communicatie over grote afstanden. Morse zag deze technologie als een manier om Angelsaksische militaire en handelskennis over de hele wereld
te verspreiden en weerspannige vreemdelingen in hun eigen land onder de knoet te houden, geholpen door protestantse en kapitalistische heerschappij. Tegelijkertijd wekte de onzichtbare, maar verifieerbare aard van elektrische krachten als communicatiemiddel een grote interesse in het potentiële bestaan van andere krachten die een middel konden zijn om in contact te komen met verder afgelegen domeinen, diegene die bewoond zijn door de geesten van overledenen. Deze beweging ontstond in 1848, toen de tienerzusters Kate en Maggie Fox vertelden dat ze mysterieuze klopgeluiden
hadden gehoord, die ze toeschreven aan de geest van een vermoorde man die in hun huis was begraven. De zussen werden professionele mediums wier lichaam als bemiddelaar tussen twee werelden fungeerde. In de context van het hedendaagse magisch denken over media, kijkt Summerland terug naar de archeologie van elektrische communicatie. Summerland is een seance, die de vorm
aanneemt van een gesprek tussen Kate Fox en Samuel Morse; hun stemmen worden belichaamd in stromen van kliks door het medium van de telegraaf. Alle geluiden die hier hoorbaar zijn, zijn afgeleid van geschriften van Morse en van transcripties van Fox? communicaties met het Summer Land. Ze spreken in hun eigen idiomen: Morse in de voorloper van de binaire code waarvan afstammelingen nu de ether rondom ons doordringen; Fox met een stem die onhandig is gereproduceerd met een technologie die daarvoor ongeschikt is. De onvermijdelijk gebrekkige aard van elk medium is
ingebouwd in de poging om de telegraafkloppers te laten spreken. Niettemin kunnen de psychische en elektromagnetische krachten die we uit de ether kunnen convoceren nog altijd de vage geest oproepen, de plotse rilling, de nerveus makende klop van onzichtbare knokkels op de tafel van het medium.

Over de kunstenaar

image Matthew Ostrowski is geboren in New York City. Hij werkte als componist, performer en installatiekunstenaar en experimenteert in zijn werk met muziek, multimedia, video en theater.
Hij gebruikt digitale instrumenten en formalistische technieken om te werken met alledaagse ? sonische, fysische en culturele ? materialen en exploreert de grensgebieden tussen de
virtuele en fenomenologische werelden. Hij ontwikkelt als freelancer interactieve technologie voor kunstenaars en doceert aan NYU en Columbia University. Zijn werk varieert van live elektronische performances tot installaties met video, meerkanaalsklank en computergestuurde objecten. Ostrowski werkte in de VS en elders samen met een groot aantal kunstenaars zoals David Behrman, John Butcher, Diamanda Galás, Nicolas Collins, Anne LaBerge, Andrea Parkins, The Flying Karamazov Brothers en vele anderen. Hij was componist-in-residence voor de met de MacArthur-prijs bekroonde choreografe Elizabeth Streb, en ontwierp interactieve technologietoepassingen voor uitvoerende en plastisch kunstenaars als Laurie Anderson en
Martha Rosler. Samen met de in Praag wonende contrabassist George Cremaschi treedt hij geregeld op in het duo KRK en samen met R. Luke Dubois vormt hij het multimediaduo Fair Use.